'Is dit het nou' gevoel: in welke fase zit jij?

Er zijn een aantal fases waar je doorheen gaat als we het hebben over het “is dit het nou” gevoel. Het maakt hiervoor niet uit of dit gevoel gaat over je werk, je relatie, je sociale kring of je leven in het algemeen.

Fase 1: Weerstand.
Dit is in het begin vaak onbewust, je legt de link nog niet direct. Je hebt bijvoorbeeld minder energie. Je raakt sneller geïrriteerd.

Je hebt wat vaker een slechte dag.

Je hebt het steeds minder vaak nog echt naar je zin. Dat soort dingen. Heel langzaam sluipt de onvrede je leven in. En heel langzaam begin je het ook door te krijgen.

Fase 2: Je zoekt de verklaring in de buitenwereld
Je wordt je langzaam bewust van de weerstand die je ervaart.

Maar je zoekt de verklaring in de buitenwereld.

Je collega’s zijn niet meer zo gezellig als anders. Die klus waar je nu mee bezig bent is gewoon niet echt jouw ding. Je relatie gaat wat minder omdat jullie het beiden gewoon erg druk hebben op het moment. De corona crisis helpt natuurlijk ook niet mee…. als dat allemaal voorbij is dan wordt het vast weer beter.

Fase 3: Je beseft dat je dit niet meer wil, maar wat dan wel?
Je kunt er niet meer omheen dat dit gewoon niet meer is wat je wil. Maar je weet niet goed hoe je er verandering in kan brengen. Dit wil je niet… “Maar wat dan wel??” Je gaat je suf piekeren over hoe je deze situatie kan oplossen. Hoe je iedereen tevreden kan houden, hoe je zorgt dat je niemand kwetst. Ja maar…….. ik heb ook nog mijn vaste lasten te betalen. Nu heb ik zekerheid, wie weet wat ik er voor terug krijg.
Alle mitsen en maren, alle bezwaren om vooral niet naar je gevoel te luisteren komen voorbij.

Je ziet gewoon niet hoe je hieruit kunt komen.

Vervolgens zijn er twee opties. 

Optie 1: Je gaat actie ondernemen en/of hulp inschakelen.
Je besluit dat je het anders wil en gaat met jezelf aan de slag. Je beseft dat je hier zelf niet zomaar uit komt. En als dat wel lukt dat je dat erg veel tijd en energie gaat kosten dus je besluit hulp in te schakelen. 

Optie 2: Je legt je erbij neer, gaat je aanpassen en raakt jezelf volledig kwijt, je wordt een schim van jezelf.
Wanneer de bezwaren uit fase 3 te groot zijn kan het zijn dat jij je neerlegt bij je “lot” het is nu eenmaal niet anders, blijkbaar is een gelukkig leven niet voor jou weggelegd. Je zult het moeten doen met wat je hebt… en wees eerlijk, zo slecht is het toch ook weer niet.

Als je voor deze weg kiest dan komt er vroeg of laat waarschijnlijk een punt waarop je gedwongen wordt om hulp te zoeken omdat je een burn out hebt, een depressie of iets dergelijks.

En dan kom je uiteindelijk dus toch uit bij optie 1. Alleen heb je wel heel veel tijd verloren en kost het veel meer tijd en moeite om weer uit die put te komen omdat hij nu veel dieper is dan in het begin. 

Is dit herkenbaar voor je? Waar herken jij jezelf op dit moment het meeste in? 

Kies jij voor optie 1? Dan kan ik je wellicht helpen.